Niepowtarzalność dzieła zależy również od jego formy, dlatego dzięki dopracowanej formie możemy:

• uwypuklić wartość merytoryczną utworu,
• odwrócić uwagę od treści (nieraz jest to potrzebne),
• spowodować, aby była zapamiętana z dobrej strony.

1.    Kolorowe kartki (koloru kanarkowego, zielonego, niebieskiego, fioletowego lub pasteli) oddzielające poszczególne części pracy (rozdziały). Ładnie to wygląda w pracach powyżej 50 stron. Kartek  najczęściej nie numerujemy.

2.    Gruby papier (o gramaturze powyżej 100g/m2) – powoduje, że treść z poprzedniej strony nie przebija, jest elegancko prezentowana na białym tle oraz zwiększa wizualnie objętość pracy. Nie polecam stosowania papieru kredowego ze względu na problemy z drukowaniem na nim. Papier można kupić w sklepie papierniczym lub supermarketach, ale najlepiej jest zapytać o niego tam gdzie drukujemy (tam często dostępne są specjalne papiery, które nie pojawiają się w sprzedaży masowej).

3.    Okładka – introligatornia. Kiedyś liczyły się złote lub srebrne litery na standardowych kolorach okładek czarnej, bordowej  czy granatowej. Dzisiaj technika poszła do przodu i istnieje możliwość oklejania folią - matową lub kolorową. Liderem w foliach jest firma 3M (i nie jest to reklama, tylko fakt). Czy widzieliście Audi Q7 obklejone matową czarną folią – robi wrażenie. Może warto zadrukować folię np. w kropelki wody i obkleić nią pracę dotyczącą oceanografii?

4.    Folie przeźroczyste stosowane do rzutników pism – dziś przeżywają renesans w wykorzystaniu artystycznym. Folia (z grafiką lub bez) może służyć np. rozdzielaniu treści. Przy wprowadzaniu folii należy pamiętać o dokładaniu jednej strony czystej, tak aby rysunek był lepiej prezentowany.  Dla schematów wielopłaszczyznowych jest to świetne narzędzie prezentacji warstw. Najprostszym rozwiązaniem jest folia z zaznaczonymi miejscami, które po nałożeniu na wydrukowany schemat pokazują, na co należy zwrócić uwagę (działa jak marker).

5.    Płyta CD - przede wszystkim intryguje, imponuje. Nie licz na to, że ktoś ją odtworzy – to wymaga od czytelnika dodatkowego wysiłku. Możesz tam umieścić rysunki, schematy, appendix lub inne rzeczy. Warto opisać, a opis wydrukować i załączyć w sąsiedztwie CD, SD.

6.    Druk woskowy – często na ulotkach spotykamy iż na matowym - zwykłym papierze widnieją błyszczące i śliskie litery czy elementy graficzne. Stosowanie ich umożliwia wyeksponowanie pewnych elementów w sposób bardzo dyskretny i elegancki.

7.    Farby fluorescencyjne – technika farb jest tak rozwinięta, że nieomal zamalowane powierzchnie żarzą się na naszych oczach – więc jeśli coś chcemy wykrzyczeć, warto zastosować to rozwiązanie. Odradzamy stosowanie farb fosforoscencyjnych, bo nikt nie będzie chciał czytać po ciemku.

8.    Dedykacja – piękna dedykacja nie tylko wieńczy dzieło, ale również nadaje innego charakteru i niepowtarzalności. Najładniejsza dedykacja, którą spotkałem, to: …. za Miłość…

9.    Sentencje, wprowadzenia, anegdoty umieszczane przed działami – pozwalają na oderwanie się czytelnika od danej treści. Jeśli nie jesteśmy poetami, warto cytować innych.

10.    Inne bardziej abstrakcyjne pomysły to pomalowanie grzbietu stron farbą czy w prowadzenie do okładki pisma Braille'a.

Jeśli macie jakieś propozycje piszcie – dzielmy się uśmiechem i dobra radą :)